Żywica poliuretanowa na taras

Co to jest żywica poliuretanowa?

Żywica poliuretanowa to syntetyczny polimer charakteryzujący się wysoką elastycznością i odpornością na ścieranie. Stosowana jest jako powłoka ochronna na różnych powierzchniach, w tym na tarasach, gdzie zapewnia trwałość i estetyczne wykończenie.

Cechy i właściwości żywicy poliuretanowej

• Odporność na UV: Powłoka poliuretanowa jest odporna na kredowanie, dzięki czemu nie pojawia się biały nalot podczas użytkowania na zewnątrz. Dodatkowo, alifatyczny poliuretan nie żółknie pod wpływem promieniowania słonecznego, co zapewnia długotrwały efekt estetyczny.
• Elastyczność: Dostosowuje się do naturalnych ruchów podłoża, minimalizując ryzyko pęknięć.
• Odporność chemiczna: Wykazuje wysoką odporność na działanie chemikaliów, co jest istotne w przypadku narażenia na różne substancje, chociażby te zawarte w kwaśnych deszczach czy unoszących się spalinach.

Żywica poliuretanowa a inne rodzaje powłok

W porównaniu z żywicami epoksydowymi, żywice poliuretanowe oferują lepszą elastyczność i odporność na promieniowanie UV, co czyni je bardziej odpowiednimi do zastosowań zewnętrznych, takich jak tarasy.

Zalety stosowania żywicy poliuretanowej na taras

• Trwałość: Wysoka odporność na ścieranie i uszkodzenia mechaniczne.
• Estetyka: Możliwość uzyskania różnego typu wykończenia, od matowych po wysoki połysk, w zależności od preferencji. Wybrane rodzaje żywic poliuretanowych mogą być barwione, co umożliwia realizację unikalnych i estetycznych projektów zgodnych z wizją klienta.
• Łatwość utrzymania: Gładka powierzchnia bez łączeń ułatwia czyszczenie i konserwację.

Jak przygotować taras do aplikacji żywicy poliuretanowej?

1. Ocena stanu podłoża

Należy upewnić się, że powierzchnia jest stabilna, sucha i wolna od pęknięć oraz luźnych fragmentów. Wszystkie słabo przylegające fragmenty należy usunąć, aby zwiększyć przyczepność i trwałość całego aplikowanego systemu posadzkowego.

2. Czyszczenie

Niezbędne jest usunięcie wszelkich zabrudzeń, tłuszczu i innych zanieczyszczeń, które mogą wpłynąć na przyczepność żywicy. Warto zastosować specjalne środki odtłuszczające takie jak Sulfanol A lub Emulsol. Należy jednak pamiętać, iż po zastosowaniu jakichkolwiek środków myjących czy odtłuszczających, konieczne jest ich dokładnie zmycie. Nieusunięte pozostałości będą wpływać na przyczepność późniejszego systemu tarasowego.

3. Naprawa uszkodzeń

W przypadku ubytków i pęknięć konieczne jest ich uzupełnienie. W tym celu można zastosować gotowe masy naprawcze, które oparte są o produkty epoksydowe, takie jak Epoxol® Putty lub Epoxol® Liquid. Można także wykonać samodzielnie masę naprawczą lub wykorzystać jastrych epoksydowy używając Epoxol® Primer SF-P. W przypadku dużych ubytków warto wykonać reprofilację podłoża przy użyciu mas PCC takich jak Troken CBL, Troken FCM1 czy Troken FCM2. Finalnie powierzchnia powinna być maksymalnie gładka i jednolita przed aplikacją systemów żywicznych.

4. Szlifowanie

Każdorazowo zaleca się szlifowanie podłoża, aby zwiększyć przyczepność żywicy do podłoża. W zależności od rodzaju aplikowanego systemu, polecane są inne rodzaje szlifowania. Pod systemy cienkowarstwowe aplikowane wałkiem, podłoże szlifuje się delikatnie w celu otworzenia porów i zwiększenia przyczepności. W skali CSP jest to 2 lub 3. Jeśli natomiast aplikowana będą systemy grubopowłokowe bądź samopoziomujące, których grubość przekraczać będzie 1 milimetr, to zaleca się już śrutowanie lub frezowanie. W skali CSP będzie to 4 i 5. Takie przygotowanie podłoża powinno zapewnić odpowiednią przyczepność i dzięki temu trwałość systemu na lata.

5. Gruntowanie

Podczas aplikacji poliuretanowych systemów żywicznych na tarasie, niezbędny jest odpowiedni środek gruntujący, aby zapewnić lepszą adhezję żywicy do podłoża. W tym celu stosuje się często grunty epoksydowe na wilgotny beton jak Neopox® Primer WS, aby zabezpieczyć posadzkę przed odspojeniem i pojawieniem się bąbli, oraz zwiększenia przyczepności.

Jak aplikować żywicę poliuretanową na taras? Krok po kroku

1. Przygotowanie mieszanki

Na początku trzeba koniecznie dokładnie wymieszać oba komponenty żywicy zgodnie z instrukcją producenta. W niektórych przypadkach żywicy poliuretanowej na taras, takich jak Neodur® Special czy Neodur® Special Mat, konieczne jest zastosowanie systemowego rozcieńczalnika Neotex® PU 0413. Wpływa on nie tylko na rozlewność produktu, ale także na finalny efekt estetyczny.

2. Aplikacja pierwszej warstwy

Po przygotowaniu mieszanki, żywicę poliuretanową rozprowadza się równomiernie po tarasie, aplikując pierwszą warstwę. Wykonuje się to w zależności od produktu, za pomocą wałka, pędzla lub ściągaczki, jeśli producent dopuszcza taki rodzaj aplikacji, dbając przy tym o równomierne pokrycie całej powierzchni.

3. Suszenie – wstępne utwardzenie

Zaaplikowaną żywicę poliuretanową na tarasie należy pozostawić do wyschnięcia zgodnie z zaleceniami producenta (zwykle 24 godziny). Po tym czasie możliwe jest aplikowanie kolejnych warstw systemu. Warto pamiętać, iż minimalny czas suszenia jest zawsze podany w karcie technicznej stosowanego produktu i dotyczy specyficznych warunków pogodowych. Jeśli wilgotność będzie wysoka, a temperatura spadnie to czasy podane w karcie prawdopodobnie się wydłużą. Z kolei niska wilgotność i wysoka temperatura skracają ten czas. W związku z tym niezbędne jest obserwowanie warunków pogodowych podczas aplikacji żywicy poliuretanowej na tarasie w celu prawidłowego położenia systemu żywicznego.

4. Aplikacja kolejnych warstw

Po wstępnym utwardzeniu posadzki aplikuje się drugą warstwę żywicy, aby uzyskać pożądaną grubość i wykończenie. Jeśli potrzebne są kolejne warstwy, to wykonuje się je według opisanego schematu.

5. Utwardzanie końcowe

Etapem końcowym jest pozostawienie poliuretanowej posadzki żywicznej na tarasie do pełnego utwardzenia, przed jej pełnym użytkowaniem. W tym czasie, choć powierzchnia jest na wierzchu utwardzona, wewnątrz nadal trwa chemiczny proces sieciowania. Nie zaleca się w trakcie tego procesu ustawiania mebli na tarasie czy użytkowania go w obuwiu. Zazwyczaj etap ten trwa do 7 dni od momentu nałożenia ostatniej warstwy.